fbpx
10.02.2013

Без кемнән ким?


   без кемнән кимБезнең авылда гел урлашып кына торалар, нәкъ Мәскәүдәге кебек, билләһи! Әле менә уз­ган җомгада алыпсатар Галәү кибетен бастылар: өч кильки консервысы, ун күкәй һәм җиде “Чистай” аракысы алып чы­гып киткәннәр. Бер көтү’ милиция көне буе эз­ләде, һы, тотарсың алай гына! Өч көн үткәч үз­ләре каптылар. Шешә тапшырып тәмәке алыр­га торганда. Теге “Чистай” аракысы Галәү ки­бетендә генә булган икән.

Ял көне сельпо скла­дына керделәр. Түбә ка­лаен куптарып,өстән төшкәннәр. Складтагы бердәнбер диванны тү­бәгә күтәрә алмагач, пычкы белән стенаны кискәннәр. Милиция ике көн эзләде. Тотар­сың безнекеләрне! Өч көннән соң диван үзе  табылды. Склад мөдире “хәлен белергә” кибетче хатын янына кергән булган. Йомшак диван­ны капшап ята торгач утны кабызган бу. Ни күрсен – үз диваны. Ки­бетче хатын кемнәр китергәнен бәйнә-бәйнә сөйләп биргән.

Сишәмбедә авыл Советына керделәр. Га­ләмәт зур сейфны икен­че каттан сөйрәп төш­кәннәр. Якындагы бак­чага алып барып, ише­ген динамит белән шартлатып ачканнар. Әмма дә ләкин сейф буш булып чыккан. Дө­рес, милиция дүрт муен тапкан: өчесе “Столичный”ныкы, берсе чит ил шешәсенеке. Шуңа ачу итеп микән, караклар “Патлы!” дип язып кит­кәннәр.    Башлангыч сыйныф укытучысы Мәрь­ям апа шундук белгән кем язганын. Алып киттеләр, билгеле, тегеләрне.

Колхоз персиятеле шимбә, көн Казаннан кай­тып килә икән. Саунага йөри ул, теге… кызлар массаж ясый торганына. Кәеф шәп моның. Ферма янында сыер суеп яткан егетләргә елмаеп, кул изәп китә. Тегеләр дә пычакла­рын болгап калалар. Ки­чен ферма мөдиренә чыл­тырата персиятел: “Бүтә­км өчпочмак тансыклап тора. Көндез суйган сыер итен җибәр әле әзрәк, хәйран гына итеп”,-ди.

—       Ит юк бит, иптәш пер­сиятел, — ди мөдир.

 —      Ничек? — ди хуҗа. Шуннан, матур сүзләр белән аналарының хәл­ләрен белешкәннән соң, икесенең дә башына ките­реп суга. Шундук мили­циягә чылтыраталар. Теге­ләр тагын өерләре белән килеп төшәләр. Китә эзлә­нү, китә иснәнү. Дүрт тояк табып алалар. Сыерның суелып урлануы фактлар белән раслана. Дүрт көн үткәч базарга сөт сатарга барган Хания түти ит рә­тендә яткан сыер башын танып ала. Ничек танымаска, колхоз өчен өч литрын биргәч, Хания түтине көн аралаш базарда сатарлык сөт белән тәэмин итеп тор­ган сыер була бит ул.

Кичә мәчетнең сәдака яшнеген дә ватып караган­нар иде. Тик акчасы булма­ган. Хәзер авыл егетләре мәчеткә сәдака бирегез дип үзләре халыкны әгитләп йөриләр. Кемнең тик тор­ганда буш  яшнекне ватасы килсен ди инде. Ярый, сә­дака салып кайтыйм әле. Я бирмәгәнне сизеп алырлар. Безнең авыл егетләре бик гаярь, Аллам сакласын.

Шәрехләү