Максат: 1.Балаларны дуслык серләренә төшендерү, чын һәм ялган дусны аера белергә өйрәтү.
2.Укучыларның сөйләм телләрен үстерү.
3.Үзара дустанә мөнәсәбәт тәрбияләү.
- Хәерле иртә балалар! Бүген без сезнең белән тормышта иң кирәкле әйберләрнең берсе – дуслык хакында сөйләшербез. Әңгәмәбезгә керешкәнче бер күнегү эшләп алыйк. Ул “Елмай!” дип атала.Уң як күршеңә елмай һәм аның белән күреш, ә хәзер сул як күршеңә елмай һәм аның белән күреш.
- Балалар, без бүген дуслыкның серләренә төшенербез, чын дус һәм ялган дусны аера белергә өйрәнербез. Чынбарлыкта, кызганычка каршы чын дуслык бик сирәк очрый. Сез бу сүзне ничек аңлыйсыз? Нинди кешеләр генә чын дус була ала? Чын дус булу өчен без нинди сыйфатларга ия булырга тиешбез? Кешеләр арасында дуслык бар икәнен без каян белә алабыз?
- Әйе балалар, дус була белү – бик зур сәләт. Шуңа күрә безнең һәрберебез дусларның кадерен белергә, шул ук вакытта үзе дә яхшы дус булырга тиеш.
- Ә хәзер мин сезгә дуслык турында бер хикәя укып китәм.
- Сүзлек эше: чүл (эсселек турында әйтеп китү)
- Ике дус берничә көн дәвамында чүл буйлап барганнар. Бара торгач ачуланышканнар һәм берсе кызып китеп икенчесенең яңагына китереп суккан. Суксалар да, тегесе берни дәшмәгән, иелгән дә комга “Бүген минем иң якын дустым минем яңагыма китереп сукты” дип язып куйган. Болар юлларын дәвам иткәннәр. Берничә көн барганнан соң болар сулыкка килеп чыкканнар. Су коенырга уйлаганнар. Шул вакытта яңагына сугылганы бата башлаган, ә аның дусты аны коткарган. Аңына килгәч, ташка уеп “Бүген минем иң якын дустым мине үлемнән коткарды” дип язып куйган. Коткарганы аптырап “Мин синең яңагыңа суккач син комга яздың, ә коткаргач ташка язасың. Ни өчен?” дип сорый. Һәм дусты болай дип җавап бирә: “Әгәр дә безне кем дә булса үпкәләтсә, без бу турыда комга язарга тиешбез. Бу вакытта аны җилләр себереп алып китәрләр. Ә безгә эшләгән яхшылыкларны без ташка уеп язарга тиешбез. Ул вакытта аны бернинди җил дә юып ала алмас”.
- Балалар, бу хикәя безне нәрсәгә өйрәтә?
- Чыннан да, балалар, үпкәләрне оныта белергә, дустыңның яхшы якларын күбрәк хәтердә калдырырга кирәк.
- Ә сезнең чын дусларыгыз бармы? Син чын дус була аласыңмы? Моны белү өчен мин сезгә сезне сыный торган берничә сорау биреп карарга булдым.
- Син дустыңны үзеңә кунакка чакырырга булдың. Ләкин ул әнисенә өйләрне җыештырачакмын дип сүз биргән. Бу очракта син нишлисең?
А) кичне өйдә үзең генә уздырасың.
Б) дустыңа барып аңа өйләрне тиз генә җыештырырга булышасың да, аны узеңә кунакка алып китәсең.
В) икенче дустыңңа шалтыратасың.
– Сез класс белән экскурсиягә бардыгыз. Шул вакытта дусларыңның берсенең үзе белән ашарга алмаганлыгы ачыклана. Бу очракта син нишлисең?
А) Аңа “Икенче юлы экскурсиягә әйбәтрәк әзерләнерсең!” дип әйтәсең.
Б) Үзеңнең төшке ашың белән бүлешәсең.
В) Укытучыга барып әйтәсең.
– Молодцы! Сез дөрес җаваплар сайладыгыз. Ә хәзер, әйдәгез, бергәләп җыр җырлап үтик. (“Дустым бар” җыры башкарыла.)
– Мин сезгә әңгәмәбез башында чын дустан ялган дусны аерырга өйрәнербез дигән идем. Әйдәгез, бергәләп чын дусның сыйфатлары белән ялган дусның сыйфатларын аерыйк әле. Тулырак…