Аулак өй.Әти-әниләр белән кичә үткәрү
Кереш өлеш.
Иҗтимагый – мәдәни тормышта билгеле бер йолалар үтәү, гореф – гадәтләр тоту һәм бәйрәмнәр үткәрү барлык халыкларга да хас булган гомуми күренеш ул. Ул мәдәниятнең мөһим бер элементы булып исәпләнә һәм аның аермачык этник төстә булуы, халыкның бик тирәндә яткан сыйфат – хасиятләренә бәйләнгәнлеге күзгә ташланып тора. Чыннан да, теге яки бу халыкның үзенчәлеген аерып күрсәтәселәре килгәндә, шул халыкка гына хас булган аерым йола һәм бәйрәмнәрне атап әйтмичә калмыйлар.
Татар халкының борынгы ышанулары, аграр-практик ихтыяҗлары, гаилә-көнкүреше, җыйнап әйткәндә, күпкырлы рухи культурасына караган төрле йолалары, гореф-гадәтләре, бәйрәмнәре уеннар белән аерылгысыз бәйләнештә тора. Чөнки күп төрле нәүрүзләрнең, келәүләрнең, арбауларның һәм сыктауларның, такмазаларның һәм җырларның теге яки бу йола, уен барышында логик һәм эстетик бәйләнгән булуы, аларның шул бәйләнештән башка җанлы яшәештә бик сирәк очравы моның ачык дәлиле.
Аулак өй.
“Аулак өй” ул – җырлы-биюле көлкеле тамаша, шоу. Татар милләтенең йөзек кашы булган аулак өйләрдә уйналган уеннар, җырланган җырлар, такмаклар бары тарихта гына калып бара сыман.
Авыл өе күренеше.
Апасы кул эше эшләп утыра.Сеңлесе җырлый-җырлый өй җыештыра.
Ләйсән:Апа!Безнең әби белән бабай чынлап та кунакка китәрләрме икән?
Гүзәл: Китәләр.Нигә әле синең аларны бик җибәрәсең килә сеңлем?
Ләйсән :Эх! Аулак өй ясар идек.Егетләр, кызлар килер иде.
Гүзәл:Сеңлем, нигә болай бик очынасың эле син! Алай-болай берәрсенә гашыйк булмаган-сыңдыр бит.
Ләйсән: Сорама инде апа.Әйдә әле,музыканы куябыз да рәхәтләнеп биибез, җырлыйбыз.
(“Эх кара каш кара күз”көенә җырлап бииләр.Әби белән бабай килеп керә.)
Әби:Кызларым ,безне Әсмабикә җиңгәңнәр бәби туена дәшкәннәр иде. Бабаң белән шунда барабыз. Кул эшләрегезне җитешкән кадәр эшли торырсыз.
Бабай:Карагыз аны ,яшьләр җыеп аулак өй оештыра күрмәгез тагын!Колагыгызга киртләп куегыз!
Ләйсән:Борчылмагыз,минем кадерлеләрем,борчылмагыз.
Гүзәл:Сеңлем белән икәү рәхәтләнеп,әби кушкан эшләрне эшләп утырырбыз.
Әби:Кызым,бәлки без куна да калырбыз. Мәрфуга түтине эндәшерсез (Гүзәлгә) Син кызым зуррак, күз колак булу синең өстә. Бабаң әйткәннәрне исеңдә тот.
(Урамда машина кычкырткан тавыш ишетелә)
Бабай:Әйдә карчык,әнә лимузин килеп туктады.Аллага шөкер, уңдык кияүләрдән,кешедә булмаган машиналарда гына җилдертәбез.
Әби: Әйе,әйе атасы.Күрше-күлән карап калсын әле.
Гүзәл:Хәерле юл сезгә!!!
Ләйсән машина кузгалып киткән тавышны ишетүгә иптәш кызларына шалтырата башлый.
-Алло!Миләүшә ничек хәлләрең?Безнең әби белән бабай кунакка киттеләр,кил әйдә безгә “Аулак өй”ясыйбыз.Раиләгә,Иркәгә,Наиләгә, Миләүшәгәдә дә эндәш ! Тулырак…